امید توشه، روزنامه‌نگار مقیم ایران در این‌باره نوشته است: آقایانی که خودشان رابه خواب زده‌اند چرا بیدار نمی‌شوند؟ باید بپرسیم نوجوان ۱۷ ساله را به تجاوز، قتل و اسید چه کار؟ هنوز هم بدحجابی مهم‌تر است؟
پسر ۱۷ ساله همسایه، ستایش را به خانه برده و با ضربات چاقو به قتلش رسانده و در وان حمام بر رویش اسید ریخته تا از بین برود: جسد به‌طور کامل از بین نرفته و پسر از دوستش کمک خواسته. دوست او ماجرا را با پدر خود در میان گذاشته و پدر هم با یکی از معتمدان محل و در نهایت به پلیس خبر داده‌اند. پلیس هنگام مراجعه به خانه، باقی‌مانده جسد را پیدا کرده و قاتل هم دستگیر شده است. همزمان برخی رسانه‌ها از «احتمال تجاوز به ستایش قریشی» پیش از قتل خبر داده‌اند.
جزئیات بیشتر درباره این جنایت را در اینجا بخوانید.
این حادثه به بحث‌های گسترده‌ای درباره تجاوز و نحوه برخورد با مهاجران در ایران در شبکه‌های اجتماعی دامن زده و واکنش‌های متفاوتی برانگیخته است. عده‌ای این پرسش را مطرح کرده‌اند که چرا رسانه‌های داخلی در ایران چندان به این خبر نپرداخته‌اند؟ (کاربری به نام سهراب رستمی در توییتر: ستایش ۱۰ آوریل ناپدید می‌شود، ۱۱ آوریل خبر قتلش تایید می‌شود و ۱۲ آوریل دفن می‌شود. آن وقت رسانه‌ها تازه دارند در موردش می‌نویسند.)
کمپینی با عنوان #من ستایش هستم نیز راه افتاده که خواستار شکسته شدن سکوت رسانه‌ها درباره این جنایت و رسیدگی عادلانه قضایی به این ماجراست.
برخی هم سوال کرده‌اند که اگر این اتفاق به شکلی برعکس رخ می‌داد، ممکن بود چه واکنش‌هایی ایجاد کند.
البته با وارد کردن هشتک ستایش (#ستایش) در توییتر و فیسبوک، می‌توانید واکنش‌های متفاوت‌تر کاربران را به این حادثه ببینید و دنبال کنید. از جمله این‌که عده‌ای با پرداختن به این ماجرا از توجه حاکمیت به مساله حجاب و برخورد با “بدحجابی و بی‌حجابی” و بی‌توجهی به آسیب‌های اجتماعی و محرومیت‌هایی که می‌توانند زمینه وقوع چنین فجایعی را فراهم کنند، انتقاد کرده‌اند.
امید توشه، روزنامه‌نگار مقیم ایران در این‌باره نوشته است: «آقایانی که خودشان رابه خواب زده‌اند چرا بیدار نمی‌شوند؟ باید بپرسیم نوجوان ۱۷ ساله را به تجاوز، قتل و اسید چه کار؟ هنوز هم بدحجابی مهم‌تر است؟»
او حاشیه‌نشینی و فقر را پدید‌آورنده جنایاتی نظیر ستایش و «بیجه» دانسته که هر دو در اطراف ورامین رخ داده‌اند و خطاب به مسئولان نوشته که کافی است از پشت میزهای‌تان بلند شوید و آنجا را ببینید.
بنابر آخرین اخبار، احمد نصیر نور، سفیر افغانستان در ایران برای همدردی به خانه خانواده قریشی رفته است.
انصاف نیوز، روز شنبه ۲۸ فروردین، گزارشی درباره واکنش‌ها به این جنایت منتشر کرده است.
این حادثه اعتراض‌هایی را هم در افغانستان به دنبال داشته است و برخی روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها در این کشور، از سکوت رسانه‌های ایران در قبال این حادثه انتقاد کرده‌اند.
احمد بهزاد، نماینده مردم هرات در مجلس افغانستان هم متنی “برای ستایش” منتشر کرده و نوشته است: «… ما به درستی می‌دانیم حساب جانی و جنایتکار از جامعه‌ای که او به آن منسوب است جداست. جنایت باید محکوم شود و جنایتکار باید مجازات شود. در این میان سکوت جامعه میزبان در برابر چنین جنایت ضد انسانی‌ای، توجیه‌پذیر نیست. جامعه‌ای که جانی به آن منسوب است باید بپذیرد که سیاست حاکم بر رسانه های آن و نفرت‌پراکنی علیه مهاجران در وقوع چنین جنایت‌ها و این چنین سرافکندگی‌ها نقش بسیار دارد. در جهان امروز باید به انسان بودن جدا از تعلقات ملیتی، نژادی، فرهنگی و دینی حرمت نهاد؛ چیزی که جامعه میزبان مهاجران در ایران شدیدا به آن نیازمند است. باشد که ستایش‌های دیگر در پناه ارزش نهادن ما به انسانیت، مصونیت یابند.»
بنا بر گزارش‌های غیر‌رسمی، بیش از دو میلیون مهاجر افغانستانی در ایران زندگی می‌کنند که نحوه برخورد با آن‌ها و شرایط زندگی‌شان در ایران در سال‌های اخیر انتقادهایی را به دنبال داشته است. گفته می‌شود که «ایران با تهدید هزاران افغان را به جنگ سوریه فرستاده است». از سوی دیگر تنها ۱۰ درصد کودکان افغان در ایران از حق تحصیل برخوردارند.
امروز (شنبه ۲۸ فروردین) هم وزیر کشور ایران خواستار کمک اروپا برای بازگرداندن پناهندگان افغان شد.
منبع : رادیوزمانه
