روز جهانی کارگر، روز گرامیداشت، یادآوری و تاکید بر همبستگی و اتحاد طبقاتی کارگران در سراسر جهان است.
طبقه‌ی کارگر تمامی ثروت و رفاه جامعه‌ی بشری را تولید میکند اما به واسطه‌ی تسلط طبقه‌ی سرمایه‌دار، و به خاطر سود محور بودن نظام سرمایه‌داری به کارگران بهره ای از ثروت های تولید شده تعلق نمی گیرد؛ تنها به کارگران آن مقدار از مزد تعلق می گیرد که این بردگان مزدی زنده باشند و باز هم قادر باشند برای سرمایه داران و کارفرمایان سود تولید کنند.و هر جا هم که این دستمزد افزایش پیدا کرده است بر اثر مبارزات هماهنگ و متشکل کارگران بوده است.
نظام غیر انسانی سرمایه داری از هر راهی برای کاهش هزینه های تولید و بالا بردن سود خود استفاده می کند. کار کودکان از سودآورترین منابع برای نظام طبقاتی سرمایه‌داری است؛ کودکان کار به میل خود و یا به خاطر فقر فرهنگی نیست که به این عرصه پرتاب می شوند! کار انتخاب آگاهانه کودک کار نیست. کار کودکان محصول اجباریست که به واسطه استثمار و سود محوری مناسبات سرمایه داری و به طور مثال به دلیل بی حقوقی طبقه ی کارگر، بیکاری خانواده های این کودکان، جنگ، گرسنگی، فقرو مهاجرت به کودکان تحمیل می‌شود. از این روست که فعالان جنبش طبقه کارگر و فعالان جنبش لغو کار کودک به دلیلی ریشه ای و به طور ارگانیک و بسیار به هم پیوسته یک مشکل و معضل را هدف قرار می‌دهند؛ اهداف این دوجنبش در واقع جدا از هم نیست و تقسیم عرصه ی فعالیت در این دو جنبش تنها به دلیل تقسیم وظیفه و مسئوولیت است لذا لازم است ارتباط و اتحاد و همبستگی و اقدام مشترک و از نزدیک فعالین و تشکل ها و نهادهای پیشرو در این جنبش ها هر چه بیشتر تقویت و گسترش یابد.
باز تولید پدیده‌ی کار کودک ریشه در همان بی حقوقی‌های طبقاتی دارد که نظام سرمایه ی به طبقه‌ی کارگر و خانواده‌های کارگر و اقشار زحمتکش و تحت استثمار جامعه تحمیل می کند.
کار کودک، ستم مضاعف بر زنان، دستمزدهای چند برابر زیر خط فقر، حذف سوبسید که برچیدن تنها نان باقیمانده در سفره‌های کارگری است افزایش شدت کار، بالا رفتن سن بازنشستگی، کاهش خدمات بیمه‌ای و رفاهی، ریاضت اقتصادی، افزایش ساعت کار، طرح توسعه ی مشاغل خانگی، افزایش قراردادهای موقت و سفید امضاء، هجوم بی وقفه شرکتهای پیمانکاری به عرصه کار، عدم امنیت شغلی، دستمزدهای معوقه کارگران، تعطیلی کارخانجات، اخراج و بیکارسازی کارگران، گسترش اعتیاد و تن‌فروشی، جنگ‌افروزی، تقویت و بازتولید باورهای فرازمینی و ملی‌گرایانه، سرکوب و تهدید و ارعاب هرگونه اعتصاب و اعتراض کارگری، سرکوب اقدام کارگران برای ایجاد و یا تقویت تشکلهای مستقل و خود ساخته کارگری و ... همه و همه از مواردی است که نظام سرمایه‌داری در سراسر جهان به طبقه‌ی کارگر تحمیل میکند و فعالان جنبش کارگری و جنبش لغو کار کودک در همسبتگی نزدیک و متحدانه و در اتحاد با سایر جنبش‌های اجتماعی از جمله جنبش زنان و ... باید بر علیه آن مبارزه‌ای فراگیر و سازمان یافته را به پیش ببرند.
در این راستا به مناسبت روز جهانی کارگرسال 90،ما ضمن حمایت از قطعنامه‌ها و بیانیه‌ها و مطالبات کارگران و تشکلهای مستقل کارگری ایران و جهان، خواسته‌های و مطالبات و مواضع زیر را به عنوان مهمترین و ضروری ترین خواسته‌های خود اعلام می‌داریم:
ما خواهان رسمی شدن و اجرایی شدن بی چون و چرای حقوق اولیه و انسانی کودکان، اعم از آموزش رایگان، حق بهداشت رایگان ،ممنوعیت کار کودکان (افراد زیر 18 سال) و پیگیرد قضایی علیه هر گونه به کارگیری کودکان به کار و از جمله به بدترین اشکال کار کودک می‌باشیم.
ما خواهان برچیده شدن هر گونه تبعیض علیه کارگران مهاجر به ویژه کارگران افغانی و نیز لغو هر گونه تبعیض در مورد کودکان مهاجر در عرصه آموزش رایگان و سایر حقوق اولیه ی آنان هستیم و برای دست یابی به این خواسته ها از تمام فعالین می خواهیم که هر چه گسترده تر و فعالانه تر و به صورت متشکل تلاش و اقدام نمایند.
پورنو گرافی و هرگونه بهره کشی جنسی، از بدترین مصادیق آزار و سوء استفاده از کودکان است. ما خواهان پایان دادن به این بردگی جنسی و تن فروشی، که ستم و تعرض مسلمی به جسم، روحیه و حقوق کودکان است، هستیم. همچنین ما خواهان مقابله با شغل قلمداد کردن و موجه جلوه دادن این برده داری نوین که خطای آشکار و تعمدی برخی سازمان های فرمایشی بین المللی است، هستیم.
ما خواهان فراگیر شدن تأمین اجتماعی و تخصیص بیمه های فراگیر کارگران و زحمتکشان، فارغ از ملیت، مذهب، نژاد، جنس و پرداخت بیمه بیكاری بدون قید و شرط به خانواده ها،که از پیش شرط های لغو كار كودكان است می باشیم.
ما خواهان افزایش دستمزدهای کارگران بنا بر اعلام و نظرفعالان و تشکل های مستقل کارگری هستیم.
ما خواهان توقف هرگونه هجوم به معیشت و زندگی کارگران از طریق اجرای طرح حذف یارانه ها هستیم.
ما خواهان بر چیده شدن قراردادهای موقت، سفید امضاء و تاخت و تاز و استثمارگری های شرکت های پیمانکاری هستیم.
ما خواهان توقف هر گونه سرکوب و پیگیری قضایی و امنیتی علیه فعالان جنبش لغو کار کودک و جنبش کارگری و توقف سرکوب هرگونه فعالیت و یا اقدامشان برای ایجاد و تقویت تشکل های مستقل کارگریشان هستیم؛ و ضمن تاکید بر آزادی بی چون و چرای تمامی کارگران و فعالان کارگری دربند و بازگشت به کار کارگران اخراجی و خواهان آزادی فوری بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری و فعال جنبش لغو کار کودک هستیم.
ما ضمن رد هرگونه فعالیت خیریه ای سنتی و مدرن و هرگونه باوری که به هر شکلی کار کودک را توجیه میکند، نقش آشتی طلبانه و ضد کارگری و ضد کودک نهادهای رنگارنگ جهانی و داخلی که به نام طبقه‌ی کارگر و یا به نام حقوق کودکان نقشی جز به هرز بردن نیروی اجتماعی و طبقاتی و انرژی های فعالین ندارند را نقشی در راستای کمک به نظام سرمایه داری می دانیم و از تمامی فعالین عرصه ی لغو کار کودک و جنبش کارگری می خواهیم با ایجاد و تقویت نهادها، تشکل ها و اقدامات مستقل خود در راستای مبارزه ای ریشه ای (رادیکال) برای محو پدیده کار کودک و دستیابی به مطالبات اساسی کارگران اقدام نمایند.
زنده باد همبستگی جهانی کارگران
زنده باد مبارزه ی متحدانه ی جنبش های اجتماعی
11 اردیبهشت ماه 1390 – اول ماه مه 2011
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
