از هر چهار دخترکه ختنه می شوند یک نفر می میرد. قطع عضو واژه ای که هر انسانی فارغ ازجنسیت وسن وسال، در هرکجای دنیا که باشد، ازآن واهمه دارد. تا حدی که افراد برای فرار ازآن حاضرند جان خودرا از دست بدهند اما عضوی از اعضای بدنشان قطع نشود.

برای مثال نگاهی به آمار زنانی که از ترس برداشتن سینه، به پزشک مراجعه نکرده اند وسرطان آنقدردر بدنشان پیشرفت کرده که حتی منجر به مرگ آنها هم شده است، گواهی بر این مدعا است. مهم نیست که این زنان تحصیل کرده باشند، شاغل و یا اصلا سواد خواندن و نوشتن نداشته باشند.
یکی از نمونه های نقص عضو که شاید کمتر شنیده شده. در برخی کشورهای دنیا و نیز در ایران که همچنان ادامه دارد، ختنه دختران است. عملی که حاصل فرهنگ و عقاید خاص یک منطقه است و نتایج جبران ناپذیری به لحاظ روحی و روانی می تواند بر فرد بگذارد. نتایجی که در تمام طول عمرمی تواند برزندگی او سایه بیندازد. دختری که در کودکی ختنه شود، تا پایان عمر نمی تواند لذت یک رابطه جنسی سالم با رعایت تمامی اصول و قوانین شرعی وعرفی را حس کند.

در هر ده ثانیه در نقطه ای از دنیا دختری را ختنه می کنند.
در هر ده ثانیه در نقطه ای از دنیا دختری را ختنه می کنند. سه وا‍ژه مثله كردن، ناقص‌سازي جنسي زنان و ختنه دختران براي اين عمل به كار مي‌رود كه تكيه بر هركدام از اين واژه‌ها با توجه به منطقه‌اي كه اين كار در آنجا رواج دارد مي‌تواند از لحاظ اجتماعي، مذهبي و قانوني به ما اين امكان را بدهد كه مانع انجام چنين عملي شويم.


انجام این عمل برای دختران و زنان ختنه شده آغاز زندگی ای پر درد می باشد. عفونت و درد مخصوصا در دوران عادت ماهانه، مرگ در اثر خونريزي، عفونت ادرار، انسداد مثانه، از دست دادن ميل جنسی، زايمان غيرعادي، نازايي در اثر عفونت، انتقال بيماري‌هايي از جمله ايدز، افسردگي، كابوس، وسواس، احساس انزوا و طردشدگي تنها برخی از پیامدهای این کار وحشیانه است.
آغاز زندگی پردرد
انجام این عمل برای دختران و زنان ختنه شده آغاز زندگی ای پر درد می باشد. عفونت و درد مخصوصا در دوران عادت ماهانه، مرگ در اثر خونريزي، عفونت ادرار، انسداد مثانه، از دست دادن ميل جنسی، زايمان غيرعادي، نازايي در اثر عفونت، انتقال بيماري‌هايي از جمله ايدز، افسردگي، كابوس، وسواس، احساس انزوا و طردشدگي تنها برخی از پیامدهای این کار وحشیانه است.

سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است بیست و هشت کشور آفریقایی که عمدتا در صحرای جنوب آفریقا قراردارند به اضافه عراق، ایران، سریلانکا، مالزی، سنگاپور، اندونزی، فیلیپین، کشورهای حاشیه خلیج فارس، عربستان صعودی، هند و پاکستان در آسیا جزء کشورهایی هستند که عمل
از هر چهار دختری که ختنه می شوند، یکی از آنان می میرد. بطور مثال دختر 13 ساله ای تابستان گذشته در مصر هنگام انجام این عمل جان خود را از دست داد.
ناقص سازی جنسی زنان درآنها انجام شده است. مطابق بیانیه سازمان ملل زنانی که این عمل دردناک را تجربه کرده اند از نوزادی تا پانزده سالگی در معرض خشونت قرار دارند.  سازمان ملل تاکید کرد که تا سال 2030 دستگاه تناسلی دست کم 8 میلیون دختر جوان دیگر نیز در جهان با ناقص سازی مواجه خواهند شد.
از هر چهار دختری که ختنه می شوند، یکی از آنان می میرد. بطور مثال دختر 13 ساله ای تابستان گذشته در مصر هنگام انجام این عمل جان خود را از دست داد.
روز جهانی مبارزه با ناقص سازی جنسی زنان
جهت مبارزه با این عمل وحشیانه و ناقض حقوق بشر روز ششم فوریه (17 بهمن) روز جهانی مبارزه با ناقص سازی جنسی  زنان نامیده شده است. عمل ناقص سازی جنسی زنان در چهار مرحله مختلف انجام می شود.درجه چهارم این عمل که به آن infibulations گویند به منظور جلوگیری از هر گونه رابطه جنسی انجام می شود. این درجه از ختنه دختران بیشتر در کشورهای جیبوتی و سومالی صورت می گیرد.
وضعیت ایران:
در ایران عمل ناقص سازی جنسی دختران در مناطقی همچون جزیره قشم، ایلام، کرمانشاه، سنندج، جنوب آذربایجان غربی، هرمزگان و مناطق کردنشین انجام می شود ولی باید توجه داشت که در مناطق کرد نشین منطقه به منطقه وضعیت متفاوت می باشد. در ایران تنها نوع درجه یک عمل ناقص سازی جنسی زنان انجام می گیرد که شامل بریدن بخشی از کلیتوریس میباشد.
بر اساس كنوانسيون حقوق افراد داراي معلوليت؛ ناقص‌سازي جنسي زنان نوعي معلوليت به حساب مي‌آيد كه در ايران نيز پذيرفته شده است.
بر اساس كنوانسيون حقوق افراد داراي معلوليت؛ ناقص‌سازي جنسي زنان نوعي معلوليت به حساب مي‌آيد كه در ايران نيز پذيرفته شده است وهمچنین بر اساس ماده 664 مجازات اسلامی ایران قطع و ازبین بردن هریک از دوطرف اندام تناسلی زن موجب نصف دیه کامل زن است وقطع وازبین بردن بخشی از آن به همان نسبت دیه دارد.در این حکم تفاوتی در اینکه فرد باکره یاغیرباکره باشد وجودندارد.برطبق این قانون شخص می تواند ازکسی که این عمل را روی او انجام داده است شکایت کند. اما عملاچنین امکانی مهیا نیست چرا که اکثردختران زیر 18سال مورداین عمل قرارمی گیرند وبرای طرح شکایت هنوزبه سن قانونی نرسیده اند ولی با رسیدن به 18 سالگی هم باید ازوالدین خود ویا از مامایی که در اکثرموارد ازآشناهای آنها می باشد شکایت کنند که این کار انجام     نمی شود. مورد دیگری هم که وجود دارد این است که بیشتراین دختران ختنه شده پس ازبچه دار شدن سعی بر ختنه کردن دختران خود دارند، در نتیجه شکایت کردن و پیگیری های قانونی عملا هیچگاه انجام نمی شود.
این جنایت در ایران در حال رخ دادن است. اما متاسفانه مسئولان کمتر به پذیرش آن تن می دهند و آمار ها از حقیقت فاصله دارد.
از آنجایی که عمل ختنه زنان ریشه در اداب و سنن دارد، این سکوت، دامن زدن به به این جنایت و هر روز زنان ودختران بیشتری قربانی می شوند.



نویسنده : آصفه کامرانی

منبع : نشریه داخلی جمعیت